|
Έλαβα το παρακάτω ποίημα από τον κ. Ιωάννη Μ. Βολονάκη και το δημοσιεύω.
ΜΕΤΑ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Στίχοι: Ιωάννη Μ. Βολονάκη
Λήξη, κι είναι αλήθεια ,γεγονός, κύημα από ένα ξέσπασμα ορμής για κάτι καλύτερο, πιο τέλειο, μια ροπή άκρατη, μια τάση ζωής, μια χαρά για προσφορά κι απόλαυση, μια επιθυμία - ίσως και ανάδειξης μα και επίδειξης συνάμα. Όλα ανθρώπινα, όλα συμβαίνουν, όλα συμβάλλουν στη δράση, χωρίς όμως εγωκεντρικά κίνητρα, χωρίς το εγώ, κυρίαρχο και το άπαν. Η προσφορά αντάμα με τη χαρά της, ο αγώνας με συνοδό την απόλαυση, ο κάματος και του αποτελέσματος η ξεκούραση. Δεν είναι ανόητο να χαίρεσαι το έργο σου, σαν τούτο είναι ωραίο και καλοπετυχημένο. Αφού είναι αλήθεια, λέγε το, λέγε το αφού προκαλεί το θαυμασμό. Δε βλέπεις το κυπαρίσσι τ΄ αψηλό ; λικνίζεται και τα μήλα του, τ΄ ανεδώδιμα, τα άσημα κουκουνάρια του, πόσο διαφημίζει; Η χαρά, ο θαυμασμός αυτών που βλέπουν, η άδολη κι η απλή ψυχική εκδήλωση αυτών που θωρούν και κρίνουν το έργο σου, χαρά και για σένα, που τόσο σκέφτηκες, απόλαυση και για σένα, που τόσο κόπιασες. Προβληματισμός, σχεδιασμός, κούραση, αρνητικές προσφορές κι αντίξοες τάσεις στο παρελθόν, δεν ξαναγυρίζουν. Ούτε η αγωνία μιάς αποτυχίες, ποτέ πια . Ζήσε λοιπόν της δημιουργίας τη χαρά. Είναι μπορετό και δικαίωμά σου.
Σύμη, Σεπτέμβριος 2006
Ιωάννης Μ. Βολονάκης
Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου. Μ.Κ. |
