ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΗ ΣΥΜΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ

Κείμενο  - αφήγηση: Ελένη Ζαχαρίου Μαμαλίγκα (φιλόλογος)

Πατήστε για την αφήγηση - Μπορείτε και να το αποθηκεύσετε.

Στα χρόνια της μεγάλης  οικονομικής ακμής 1863 έως1912 διαμορφώθηκαν αληθινά δημοκρατικοί κοινοτικοί και κοινωνικοί θεσμοί.

Στον κοινωνικό τομέα ο Δήμος εξασφάλιζε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους κατοίκους του νησιού, "δωρεάν", με κοινοτικούς γιατρούς που όριζε ο ίδιος ο πληθυσμός και τους διόριζαν και τους μισθοδοτούσαν οι δημοτικοί άρχοντες, και με το Δημοτικό Φαρμακείο, πάντοτε άρτια οργανωμένο και εφοδιασμένο.

Οι υποψήφιοι κοινοτικοί γιατροί έπρεπε να έχουν πτυχίο Ελληνικού ή Ευρωπα΄ι΄κού Πανεπιστημίου, να "έχουν διατρίψει εν Ευρώπη" να έχουν πενταετή τουλάχιστον πείρα και αποδείξεις  <<ευδοκίμου εξασκήσεως εις την κλινικήν, την χειρουργικήν και την μαιευτικήν >> (ο ένας)   και  << ή δυνατόν προς την οφθαλμολογίαν >>  (ο άλλος).

Ο μισθός  που πρόσφερε η Δημογεροντία ήταν πολύ υψηλός π.χ. για το έτος 1877 ήταν <<  800 έως 1000 αργυρά μετζίτια πληρωτέα αναλόγως κατά  μήνα >>  στον κάθε γιατρό.

Οι  Δημογέροντες για να εξασφαλίσουν τους πιο κατάλληλους γιατρούς ζητούσαν τη συνδρομή καθηγητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως του Αφεντούλη, Βούρου, Γεωργίου Καραμήτσα, Χαραλάμπους Πρετεντέρη-Τυπάλδου, κατά τα έτη 1870 έως1880.

Τα φάρμακα για το φαρμακείο ο Δήμος προμηθευόταν  από κεντρικά φαρμακεία της Σμύρνης ή της Τεργέστης ή του Παρισιού. Τα δοχεία όπου τοποθετούσαν τα φάρμακα, είχαν παραγγελθεί στις Σέβρες.

Στο φαρμακείο υπηρετούσαν   δύο άτομα, ένας φαρμακοποιός πτυχιούχος  Πανεπιστημίου κι ένα πρακτικός.

Επί πλέον βοήθεια στους άπορους Συμιακούς προσέφερε η Ιερά Μονή Πανορμίτη, το φιλανθρωπικό Σωματείο  << Ο Χρυσόστομος >>  και η ιδιωτική πρωτοβουλία.